~Η θέση των Λιμπερτάριανς: τα ’’φρένα’’που βάζει το κράτος στους νέους και στο θέμα γονιών-παιδιών~

 

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Σε αυτό το άρθρο θα αναλύσουμε την θέση των Λιμπερτάριανς στο θέμα γονέα-παιδιού σε μια οικογένεια. Θα αναφερθούν μερικά αρνητικά χαρακτηριστικά (λόγω της υψηλής κρατικής παρέμβασεις) που έχουν την ανάλογη επίπτωση στην γαλούχηση της προσωπικότητάς ενός παιδιού και την λύση των Λιμπερτάριανς.

Δυστυχώς, ζούμε σε μια εποχή όπου το κράτος βάζει όρια για το ποια είναι η ’’σωστή ’’ηλικία ενηλικίωσης ενός ανθρώπου. Με αυτόν τον τρόπο , έμεσσα , θεωρούν τους ανθρώπους πριν από αυτήν την ηλικία, που όρισαν, ότι δεν είναι ’’ικανός’’ και δεν έχει τις ’’δεξιότητες’’ για να βγει στον <<έξω κόσμο>>. Με λίγα λόγια τους θεωρεί ανόητους.

 

 

Η ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ Η ΛΥΣΗ

 

 

 

 

Η υπερβολική ή αυστηρή κρατική παρέμβαση μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και των δεξιοτήτων των παιδιών. Όταν το κράτος επιβάλλει περιορισμούς που περιορίζουν την ελευθερία έκφρασης και την πρόσβαση σε ποικιλία πληροφοριών, τα παιδιά ενδέχεται να στερηθούν ευκαιριών για να αναπτύξουν ανεξάρτητη σκέψη και ικανότητες ανάλυσης. Η έλλειψη ελευθερίας στην εξερεύνηση ιδεών μπορεί να περιορίσει την ικανότητά τους να σκέφτονται κριτικά και να αναπτύσσουν δημιουργικές δεξιότητες.​

 

Αντίθετα, η ενίσχυση της κριτικής σκέψης απαιτεί ένα εκπαιδευτικό περιβάλλον που προάγει την ελευθερία της σκέψης, την πρόσβαση σε ποικιλία πηγών πληροφόρησης και την ενθάρρυνση του διαλόγου και της αμφισβήτησης. Η λιμπερταριανή προσέγγιση υποστηρίζει ότι η μείωση της κρατικής παρέμβασης σε προσωπικά και εκπαιδευτικά ζητήματα επιτρέπει στα παιδιά να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους με τρόπο που σέβεται την ατομική τους ελευθερία και αυτονομία.

 

Η λιμπερταριανή ιδεολογία προτείνει ότι η μείωση της κρατικής παρέμβασης και η ενίσχυση της ατομικής ελευθερίας μπορούν να οδηγήσουν σε βελτίωση των πρακτικών δεξιοτήτων και όχι μόνο. Σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση, η ενίσχυση της ελεύθερης αγοράς και η υποστήριξη της επιχειρηματικότητας μπορούν να δημιουργήσουν περισσότερες ευκαιρίες για πρακτική μάθηση και ανάπτυξη δεξιοτήτων. Επιπλέον, η υποστήριξη της οικογενειακής ευθύνης και της κοινοτικής συμμετοχής μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη πρακτικών δεξιοτήτων μέσω της συμμετοχής σε κοινές δραστηριότητες και έργα.​

 

Συνολικά, η λιμπερταριανή προσέγγιση υποστηρίζει ότι η μείωση της κρατικής παρέμβασης και η ενίσχυση της ατομικής και κοινοτικής πρωτοβουλίας μπορούν να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον που προάγει την ανάπτυξη πρακτικών δεξιοτήτων στους νέους.

 

 

 

ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΗΣ ΛΙΜΠΕΡΤΑΡΙΑΝΙΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΕΝΟΣ ΓΟΝΕΑ-ΠΑΙΔΙΟΥ

 

 

 

 

Η λιμπερταριανή ιδεολογία δίνει έμφαση στην ατομική ελευθερία, την αυτονομία και τα φυσικά δικαιώματα του ατόμου. Στη σχέση γονέα-παιδιού, αυτό μεταφράζεται σε μια προσέγγιση που αναγνωρίζει την ανάγκη των γονέων να προστατεύουν και να καθοδηγούν τα παιδιά τους, ενώ ταυτόχρονα τονίζει τη σημασία του σεβασμού της αναπτυσσόμενης αυτονομίας του παιδιού.​

 

Σύμφωνα με αυτή την άποψη, οι γονείς έχουν την ευθύνη να παρέχουν στα παιδιά τους την κατάλληλη εκπαίδευση, φροντίδα και υποστήριξη μέχρι να είναι σε θέση να λαμβάνουν ενημερωμένες και ελεύθερες αποφάσεις. Ωστόσο, η λιμπερταριανή σκέψη προειδοποιεί κατά της υπερβολικής γονικής παρέμβασης ή του ελέγχου, καθώς αυτό μπορεί να περιορίσει την ανάπτυξη της προσωπικής ευθύνης και της ικανότητας του παιδιού να ασκεί την ελευθερία του.​

 

Επιπλέον, η λιμπερταριανή προσέγγιση υποστηρίζει ότι, καθώς το παιδί μεγαλώνει και αναπτύσσει την ικανότητα να σκέφτεται και να ενεργεί ανεξάρτητα, οι γονείς θα πρέπει να μειώνουν την εξουσία τους και να ενθαρρύνουν την αυτονομία του παιδιού. Αυτό βοηθά το παιδί να αναπτύξει την ικανότητα να λαμβάνει υπεύθυνες αποφάσεις και να σέβεται τα δικαιώματα των άλλων.​

 

Συνολικά, η λιμπερταριανή ιδεολογία βλέπει τη σχέση γονέα-παιδιού ως μια δυναμική που απαιτεί ισορροπία μεταξύ της γονικής ευθύνης για προστασία και καθοδήγηση και του σεβασμού της αναπτυσσόμενης ατομικής ελευθερίας και αυτονομίας του παιδιού.

 

 

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Μέχρι στιγμής, το μονοπώλιο στην εκπαίδευση το έχει το κράτος. Ανάλογα με τον κάθε κρατιστή για κυβέρνηση, η εκπαίδευση ’’ράβεται’’ στα μέτρα της προπαγάνδας που θέλει να περάσει ο κάθε κρατιστής που είναι στην εξουσία. Η λύση θα ήταν η ιδιωτική εκπαίδευση και το λεγόμενο ’’Home schooling’’. Άμα ήταν η εκπαίδευση ιδιωτική και υπήρχε υγιής ανταγωνισμός, θα είχαμε μη ελεγχόμενη εκπαίδευση, καλές τιμές λόγω του ανταγωνισμού και άρα καλές υπηρεσίες/εκπαίδευση. Στην τωρινή κατάσταση, αυτό που μπορόυν να κάνουν οι γονείς είναι να αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους ως ίσους προς αυτούς και να τα μάθουν ώσες δεξιότητες, αδυνατεί το κράτος να τους μάθει, είτε αυτές είναι θεωρητικές , είτε πρακτικές , ώστε να προετοιμάσουν άξιους ανθρώπους με κριτική σκέψη και πρακτικές δεξιότητες για να αντιμετωπίσουν τον έξω κόσμο και να μην είναι χειραγωγήσιμοι.

 

 

 

  ¡Viva la libertad!