Το ισχυρό Ελβετικό φράγκο, το δολάριο και ο Μαρξ
Η Ελβετική Κεντρική Τράπεζα σε Σύγκριση με την Αμερικανική: Μια Ανάλυση Μέσα από Διαγράμματα Σε μια εποχή όπου οι κεντρικές τράπεζες παγκοσμίως εφαρμόζουν ευρείας κλίμακας ποσοτικές χαλαρώσεις, η Ελβετική Εθνική Τράπεζα (ΕΕΤ) φαίνεται να διατηρεί μια πιο συντηρητική στάση σε σχέση με την Αμερικανική Ομοσπονδιακή Αποθεματική Τράπεζα. Μέσα από αυτό το άρθρο, θα αναλύσουμε τις πολιτικές της ΕΕΤ χρησιμοποιώντας διαγράμματα και στατιστικά δεδομένα για να κατανοήσουμε πώς αυτές οι πολιτικές έχουν επηρεάσει την οικονομική σταθερότητα και την ανάπτυξη της Ελβετίας. Αρχικά, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η ιδέα της κεντρικής τραπεζικής δεν είναι καπιταλιστική αλλά μαρξιστική, καθώς ο Καρλ Μαρξ υποστήριξε την συγκέντρωση του πιστωτικού συστήματος στα χέρια του κράτους. Το να κατανοήσουμε αυτή τη σύνδεση μας βοηθά να εξετάσουμε τη διαχείριση της νομισματικής πολιτικής της ΕΕΤ μέσα από μια πιο κριτική σκοπιά. Στη συνέχεια του άρθρου, θα παρουσιάσουμε συγκριτικά διαγράμματα της αύξησης των ισολογισμών της ΕΕΤ και της Fed, τις τάσεις του πληθωρισμού, και τον αντίκτυπο των κυβερνητικών χρεών ως ποσοστό του ΑΕΠ. Μέσω αυτής της ανάλυσης, σκοπός μας είναι να επισημάνουμε πώς μια πιο συντηρητική προσέγγιση στη νομισματική πολιτική μπορεί να προστατεύει τις ατομικές ελευθερίες και να προωθεί την οικονομική ευημερία, ευθυγραμμισμένη με τις αρχές του ποιοτικού χρήματος κατά τον Ludwig von Mises. Σύμφωνα με τον Mises: “Η αρχή του ποιοτικού χρήματος έχει δύο πτυχές. Είναι θετική στην έγκριση της επιλογής της αγοράς για ένα κοινώς χρησιμοποιούμενο μέσο ανταλλαγής. Είναι αρνητική στην αντίσταση στην τάση της κυβέρνησης να παρεμβαίνει στο σύστημα του νομίσματος.” Και προσθέτει: “Είναι αδύνατο να κατανοήσει κανείς τη σημασία της ιδέας του ποιοτικού χρήματος, αν δεν συνειδητοποιήσει ότι αυτό σχεδιάστηκε ως εργαλείο προστασίας των πολιτικών ελευθεριών από τις δεσποτικές επεμβάσεις των κυβερνήσεων. Ιδεολογικά ανήκει στην ίδια κατηγορία με τα πολιτικά συντάγματα και τα δικαιώματα.” Η ιδέα ενός ελεύθερου αγοραστικού νομίσματος, όπως υποστηρίζει ο Mises, μπορεί να κάνει τον κόσμο μας καλύτερο. Συνδέοντας αυτές τις αρχές με την πολιτική της Ελβετικής Κεντρικής Τράπεζας, θα εξετάσουμε πώς η φειδωλή διαχείριση της μπορεί να ενισχύει την οικονομική ελευθερία και να προστατεύει τις ατομικές ελευθερίες, αντίθετα με πολιτικές που ευνοούν την υπερβολική κυβερνητική παρέμβαση. Σύστημα Χρήματος Fiat Το ορόσημο της 15ης Αυγούστου 1971, όταν η διοίκηση των ΗΠΑ τερμάτισε τον χρυσό κανόνα, αποποιήθηκε επίσημα το χρυσό και εδραίωσε παγκοσμίως ένα σύστημα ακάλυπτου χρήματος fiat. Αυτή η απόφαση απελευθέρωσε τα νομίσματα από την εμπορευματική τους υποστήριξη, επιτρέποντας στις κεντρικές τράπεζες να ασκούν ανεξέλεγκτη δημιουργία χρήματος μέσω της επέκτασης του πιστωτικού. Οι συνέπειες αυτού του συστήματος είναι πολλαπλές και σημαντικές: Κεντρικές Τράπεζες και Ηγεμονία Οι κεντρικές τράπεζες, και ειδικά η Federal Reserve (Fed) των ΗΠΑ, έχουν γίνει καίριες στη διαμόρφωση των παγκόσμιων οικονομικών πραγματικοτήτων, επηρεάζοντας όχι μόνο εθνικές αλλά και παγκόσμιες οικονομικές πολιτικές. Η συγκέντρωση τέτοιας εξουσίας κρύβει σημαντικούς κινδύνους: Η Ανάλυση της Επέκτασης της Νομισματικής Βάσης Μέσα από το γράφημα που παραθέτουμε, η σχέση μεταξύ της αύξησης της Νομισματικής Βάσης και του Ακαθάριστου Εγχωρίου Προϊόντος (ΑΕΠ) των ΗΠΑ αποκαλύπτει κάτι περισσότερο από μια απλή οικονομική τάση. Αντανακλά την εντατικοποίηση της παρέμβασης των κεντρικών τραπεζών στην οικονομία, ιδιαίτερα μετά το 2008, όταν η Ομοσπονδιακή Αποθεματική Τράπεζα αποφάσισε να υιοθετήσει μέτρα ποσοτικής χαλάρωσης για να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση. Κεντρική Τραπεζική και Κυριαρχία Η ευρύτερη αποδοχή της κεντρικής τραπεζικής ως μηχανισμού άσκησης οικονομικής εξουσίας καταδεικνύει την επικράτηση της μαρξιστικής ιδέας σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτή η κατάσταση έχει διευκολύνει την εγκαθίδρυση μιας υπερεθνικής κεντρικής τράπεζας στην Ευρώπη, όπου 19 κράτη-μέλη έχουν παραιτηθεί από το δικαίωμα της νομισματικής αυτοδιάθεσης, υποκύπτοντας στις εντολές της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η προοπτική είναι σαφής: η περαιτέρω κεντρικοποίηση της νομισματικής πολιτικής και η συνεχιζόμενη επέκταση της νομισματικής βάσης χωρίς αντίστοιχη οικονομική ανάπτυξη προσκρούουν στις αρχές του ήχου χρήματος και της οικονομικής ελευθερίας. Ως λαϊκοί και φιλελεύθεροι αναλυτές, πρέπει να ερωτήσουμε: Προς τι οδηγούμαστε; Και ποιος πληρώνει το τίμημα αυτής της οικονομικής παρέμβασης; Η απάντηση είναι κρίσιμη για την προώθηση μιας πιο ελεύθερης και δίκαιης οικονομικής τάξης. Η Σχέση των Περιουσιακών Στοιχείων της Κεντρικής Τράπεζας προς το ΑΕΠ Το νέο διάγραμμα που παρουσιάζουμε απεικονίζει την αναλογία των περιουσιακών στοιχείων της Κεντρικής Τράπεζας προς το ΑΕΠ των ΗΠΑ. Είναι εμφανής η αύξηση αυτής της αναλογίας, ιδιαίτερα μετά το 2008, που σηματοδοτεί μια καθοριστική αλλαγή στη μονεταριστική πολιτική. Η ξεχωριστή αυτή ανοδική τάση μας επιτρέπει να εξετάσουμε περαιτέρω τις επιπτώσεις της κεντρικής τραπεζικής στην οικονομία. Κεντρική Τραπεζική ως Εργαλείο Ελίτ Η αναλογία των περιουσιακών στοιχείων της κεντρικής τράπεζας προς το ΑΕΠ αναδεικνύει ένα σημαντικό θέμα: την εξουσία που κατέχουν οι κεντρικές τράπεζες και η ελίτ που τις ελέγχει. Αυτή η εξουσία επιτρέπει στις κεντρικές τράπεζες να ελέγχουν την οικονομία μέσω της δημιουργίας χρήματος και της διαχείρισης των επιτοκίων, κάτι που έχει συνέπειες για την αγοραστική δύναμη και την οικονομική ελευθερία του κοινού πολίτη. Η επιρροή αυτή επιδρά αρνητικά στη διαφάνεια και στη δημοκρατική λογοδοσία, διευρύνοντας το χάσμα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών και αυξάνοντας τις ανισότητες στην κοινωνία. Στο πλαίσιο της λαϊκής και φιλελεύθερης προοπτικής, είναι κρίσιμο να αναγνωριστεί ότι η αυξανόμενη κεντρικοποίηση της οικονομικής εξουσίας αποτελεί απειλή για την ελευθερία και τη δικαιοσύνη. Ανάλυση της Ελβετικής Νομισματικής Πολιτικής: Μια Συγκρατημένη Προσέγγιση Το γράφημα που μελετάμε παρουσιάζει τη σύγκριση μεταξύ του Ακαθάριστου Εγχωρίου Προϊόντος (ΑΕΠ) της Ελβετίας και της Ελβετικής Νομισματικής Βάσης κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Αποτυπώνεται μια σαφής και συγκρατημένη εικόνα της ελβετικής νομισματικής πολιτικής: Συνολικά, αυτό το γράφημα αναδεικνύει μια γενικά συγκρατημένη νομισματική πολιτική από την ΕΕΤ με ένα σημαντικό διάστημα επέκτασης κατά τις περιόδους παγκόσμιας οικονομικής έντασης, ακολουθούμενη από μια ταχεία συρρίκνωση. Αυτό υποδηλώνει μια ανταποκρινόμενη και ευέλικτη προσέγγιση στη νομισματική πολιτική, σε συμφωνία με τις παγκόσμιες οικονομικές συνθήκες και τους εσωτερικούς στόχους για οικονομική σταθερότητα. Σύγκριση της Ελβετικής και Αμερικανικής Νομισματικής Πολιτικής: Μια Ελευθεριακή Προσέγγιση Η ελβετική νομισματική πολιτική αντικατοπτρίζει μια στάση προσεκτική και συγκρατημένη, ενώ αντιθέτως η Αμερικανική πολιτική είναι πιο επιθετική και διαρκής. Ας αναλύσουμε τις κύριες διαφορές: 1. Έκταση και Χρονική Διάρκεια της Επέκτασης Στην Ελβετία, η νομισματική βάση παρέμενε σταθερή μέχρι το 2008, όπου και ακολούθησε μια σημαντική αλλά λιγότερο έντονη επέκταση σε σχέση με τις ΗΠΑ. Η Αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα ανταποκρίθηκε στην οικονομική κρίση του 2008 με μια σειρά από επεκτατικά
Το ισχυρό Ελβετικό φράγκο, το δολάριο και ο Μαρξ Read More »